zonder titel

Het blijft me verbazen dat de golven nog steeds niet zo hoog en krachtig zijn als de vorige keer dat ik hier was. Toen ging Timmie 's morgens nog wel mee om te surfen, maar dat gebeurt nu niet meer. Naast een groepje koeien, zat er vanmorgen een man op zijn knieën op het strand met een schepje. Jean grapte dat hij een zandkasteel aan het bouwen was. In werkelijkheid groef hij naar krabbetjes om als aas voor het vissen te gebruiken.
Ik ben gisteren aan het eind van de middag met Anet en Ula meegereden naar the Kitchen, waar Fir de hele dag was gebleven (om te herstellen van zijn longontsteking) en voor Anet een afscheidsetentje zou koken. We hebben een omweg gemaakt via de Millenium bar, omdat daar in de buurt vrouwen mooi kraalwerk verkopen. Het bleek dat dat onder anderen door de buurvrouw van de bar wordt gedaan, tevens de zus van het barmeisje. We hebben gretig in een plastic zakje staan graaien en kochten wat kettinkjes; Ik voor mezelf een riem en een armbandje. Het uitzicht daar bij die bar is prachtig, ik had weer spijt dat ik geen camera had meegenomen. We zijn niet lang blijven plakken, omdat ik het toch niet zo'n prettig idee vond daar als 3 blanke vrouwen met dure auto alleen te zijn.
Het was een hectische lunch, omdat er enkelen weer om 1 uur kwamen, sommigen om half 2 en opeens weer een heel stel om 2 uur. Het lamsvlees voor de stoofschotel bleek enorm veel botjes te bevatten en het slonk behoorlijk, dus kneep ik 'm een beetje. Helemaal toen Jerome me kwam vertellen dat Paul Brinks (producent) en zijn vrouw en Marco (Borsato) met vrouw ook kwamen eten. Gelukkig had ik nog een schaal met pastasalade van gisteren over, dus kon ik dat erbij geven. De lamsstoof bleek uiteindelijk enorm in de smaak te vallen. De sinaasappelcake die ik bakte ook, al was die vreselijk aan het blik blijven plakken en kon ik er alleen brokken van 'snijden', omdat plakjes niet ging. Er waren dit maal weer 46 'gasten'.
Na de lunch deed ik wat administratie en wat werk voor Bladwijzer.
's Avonds vertelde Wilbert dat de locale mensen die in een stuk gekapt woud een dorp aan het bouwen zijn, nu al de huizen aan het verdelen zijn; ze willen het dorp, dat voor de film ook in brand dient te worden gestoken, behouden. Omdat de wanden uit klei bestaan, zal er na de brand nog best wat over zijn, dus dat is geen probleem, maar hoe het verder met landrechten of iets dergelijks zit, weet ik helemaal niet.
Op bijgevoegde foto staan, van links naar rechts, Joy de moeder van Siebe, John, de eigenaar van de Outspan inn, moi en Thea. Fir heeft de foto eergisteren gemaakt toen Thea kwam om uit te gaan met Ethel.