Vannacht moest ik er weer aan denken, dat rijmpje: "Een dominee uit Urk, die zou op Schokland preken, maar door het ruisen van de zee, was hij zijn tekst vergeten." Elk moment hoor je hier dat ruisen van de zee, terwijl we er hier nog een flink stuk vanaf zitten. Ik geloof dat de Wild Coast, die hier zo'n beetje begint, bekend is om de flinke golven. Vanmorgen ben ik er niet in geweest; Het regende weer. Het ruisen wordt nu overstemd door een wasmeisje naast mijn badkamerraam, een slijptol in the News café en een kerkkoor, ergens in de buurt.
Gisteren heeft Sylvia Sigwampa voor ons gemaakt: spinazie met braaipap (polenta) en heel weinig zout, op een specifieke manier opgekookt. De zoute worst die ik erbij bakte, compenseerde de wat flauwe smaak. Erbij een grote salade en wat stukken kreeftenstaart (over van de zondaglunch bij de Kitchen). Ik had koekjes (gekocht) in plaats van brood. 't Was een drukke start van de week, dus kwam het er gewoon niet van. Bij Boxer, de supermarkt, plaatste ik een vleesbestelling voor deze week. Ik nam meteen de gelegenheid om Ethel, de slagersmanager, uit te nodigen voor een 'ladies night out' samen met Thea. Ethel en Thea zijn goede vriendinnen. Ethel werkt als een paard, moet met gebrekkige apparatuur en, naar eigen zeggen lui personeel, een drukke slagerij, die veel zelf maakt, op orde en hygiënisch houden, en stond gisteren, toen ik haar ontmoette, elders in de winkel pakjes houdbare slagroom schoon te vegen (waarschijnlijk weer geplet in de vrachtwagen, bij het aanleveren). Ik kwam haar zaterdag in een andere winkel tegen, voor het eerst zonder wit papieren mutsje. Kleine zwarte, korte vlechtjes (duidelijk van nylon) staken onder een gebreid mutsje uit: altijd een mutsje. Ik weet niet of ze onze uitnodiging gaat accepteren, maar hoop van wel.
Na de lunch (meer dan 40 man) deed ik een bestelling bij de groothandel, liep ik in en uit bij Esna, de cashier, voor loon van de keukendames, aanvulling van mijn kasgeld en uitbetaling van mijn 'per diem' voor komende week. Er was interesse voor een braai, dus deed ik weer inkopen en bereidde ik het een en ander voor, maar juist vanavond schijnt het druk te worden, omdat er een 'script reading' is, dus heb ik die braai uitgesteld. En opeens was ik 'vrij'. Een hele gekke gewaarwording.
Helaas werkt Ian, de barman, nog maar een paar dagen hier. De bar brengt niet genoeg op, dus is hem verteld dat hij alleen van de winst betaald kan worden en dat levert hem te weinig op. Zelf werk ik nog 8 dagen, daarna starten de opnames en komt er centrale catering. Ik heb daardoor (onverwacht) voordat ik naar huis ga een paar dagen vrij. Geen idee wat ik dan ga doen, want ik heb geen eigen vervoer en kan sowieso niet alleen op pad hier. Ik zal Ian wel missen. Hij stond aan het eind van de dag toch gezellig naast mij, bij de keuken. Een Indiaase jonge vent, met een zeer geaffecteerd Engels accent en een klein hanenkammetje in zijn dikke haar - kennelijk in de mode hier, want er lopen nog een paar mensen zo uitgedost rond.
Gisterenavond zijn Joy, Rapie en ik gaan eten bij de Wood 'n Spoon. Siebe reed met Jean mee naar the Kitchen, waar hij met Max wilde spelen (Siebe is 9, Max 10 geloof ik). Het was een verademing om een avondje alleen Nederlands te kunnen spreken. We roddelden heel wat af, terwijl de maan over de golven scheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten