zondag 15 januari 2017

Zo (snoep) goed en zo kwaad

Ze zijn allemaal al eens de revue gepasseerd: het vlees, de aardappel, het brood, de drankjes, het zout en nu dan de suiker. We kunnen van allemaal beter zonder en doen dat in klusters van een maand. Onder 'we' versta ik dan vooral de Nederlandse dertiger, want die komt het meest aan het woord in het artikel in het NRC Handelsblad van dit weekend ('een maand zonder ontbijtkoek'). De tiener worstelt nog met hormonen en heeft geen tijd voor voedselspelletjes. De twintiger heeft een studentenbudget of -keuken en wel meer aan het hoofd. Maar de dertiger wordt bewust; bewust van de klimaatveranderingen, van de wereldeconomie en van het voedsel. Deze selecte groep mag je tegenwoordig natuurlijk niet 'elitair' noemen, dat is nu een scheldwoord, maar is het in mijn ogen wel: het betreft diegenen die de tijd en het geld hebben om te investeren in een suikerloze maand.
Maar elitair wil nog niet zeggen intelligent, want de suiker wordt dan wel afgezworen, maar er gaat nog steeds veel (zoet!) fruit in de smoothy. Dat is terecht als je je bedenkt dat er ook veel vezels, vitaminen en mineralen in schuilen, maar die ananas komt wel helemaal uit de Dominikaanse Republiek, dus hoe groot is de voetafdruk? En zit er niet ook veel goeds in al die met probiotica volgepompte supermarktkost? En weet je wel hoe hard het gaat met de ontbossing als je alles smeert met kokosolie of sojamelk?
Nee, mijn oma zei het vroeger al: het is niet goed of het deugt niet. Het is jammer voor de stresscoaches en voedingstherapeuten, maar ik adviseer om dat glaasje wijn bij het eten lekker op te drinken, die heldergroene olijfolie ruim over je salade te druppelen, de bonbon bij de koffie vooral niet over te slaan en vooruit, dan nog een sigaartje bij de cognac om het af te maken. En als je dan toch goed wil doen, dan neem je de trap en een gewone fiets en laat je de boodschappen niet bezorgen, maar ga je ze zelf halen (en geef je je kind vooral geen hoverboard cadeau). Zo verbrand je die suikers en het vet (wat weer op hetzelfde neerkomt, maar dat voert te ver voor de elite), hoef je niet naar de sportschool, dus is er tijd voor die winkel en zie je in de sneeuw echt je eigen voetafdruk. Win, win.