Iedereen is zo langzamerhand erg vermoeid hier, behalve de lui die nu aankomen. Eén vrije dag per week is eigenlijk net te weinig om op te laden en je eigen dingen te doen of een tochie te maken, maar ja, ik heb nog de luxe dat ik, als ik m'n werk goed verdeel, niet de hele dag bezig ben en bovendien werk ik korte periodes. Vandaag hadden we weer 47 mensen. Ik begon dus weer om 8.30 met de nodige boodschappen en werkte de hele ochtend door aan gebraden, Marokkaans gekruide blokjes rundvlees (vrij taai helaas) of kippenvleugels met daarnaast spinazie in room. Erbij een aardappelgratin en wortelsalade met olijven (!!!!! potje van Richard). Ik had hier zelf twee potjes augurken gevonden. Meteen gekocht natuurlijk.Gisteren aten we rijst met tomatencocosmelksaus, stirfried groente, een salade van tomaat/komkommer en ijsbergsla, met een topping van cocos en pinda. Verder brood met boter en/of humus en vers fruit en/of marshmellows. Ik droeg aan het begin van de ochtend een veel te ruime koksjas om er echte koksvlekken op te maken. Het jasje zal door Marco gedragen worden in een kerstscène geloof ik.
Na de lunch deed ik weer administratie en maakte ik afspraken met Heather Ann die voor 2 weken mijn werk hier overneemt, als ik in Nederland ben en de cateringtruck hier uit de buurt is vertrokken (waardoor de productie daarvan niet meer kan meëeten. In de namiddag zaten we wat aan de bar tot Joy, Siebe en ik, in de regen naar de Jungle Monkey liepen om wat te eten en naar twee muzikanten te luisteren. Het was er erg gezellig. Ik heb nog een tijd met Dani van de Wood ' Spoon zitten kletsen. Hij heeft het 'restaurant' (een omgebouwde caravan) inmiddels verkocht aan zijn trouwe werkneemster en zal deze zomer terugverhuizen naar Zwitserland, naar Tessin. En dat terwijl ze geen van beiden een woord Italiaans spreken. Dani neemt een container hout mee en wil daar als timmerman beginnen. Voer voor 'het roer om'."Maar wij kunnen van heel weinig rondkomen", zei hij zelf.
John bracht ons, te voet naar huis. Vanmorgen op weg naar het zwemmen vertelde Siebe uitgebreid hoe zijn Engels vooruit gaat. "Do you have a zeklemp" en dat soort uitspraken. Het was weer heerlijk!
Verder geen nieuws. Ik hoop op een rustige dag morgen. Anet zit vast op Heathrow. Zij zal daardoor al wel wat van het Afrikaanse gevoel hebben verloren.
Net liep ik even het tuinpad af naar de rivier. Op het strand speelden kinderen (zie foto met op de achtergrond de vuurtoren waar ik woensdag (?) naar toe ben gelopen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten