Over reizen, dagelijkse beslommeringen, koken, kookboeken, recepten, experimenten, mooi en slecht weer en nog veel meer.
woensdag 19 maart 2008
home away from home
De eerste duik in zee is alweer achter de rug. In de drie vorige weken was het water nooit zo laag en waren de golven nooit zo bescheiden. Ook het weer is anders: droger en frisser. Maar droog is het volgens de berichten afgelopen week allerminst geweest. Mijn bagage, die ik bij boven in The Kitchen (de lodge ca. 5 km 'boven' Port Saint Johns (PSJ) is daar het bewijs van. Mijn werkschoenen ( zie foto) zaten onderin de rugzak. De rest is alleen klam en vooral erg gekreukt.
Maar goed.
De vluchten hierheen verliepen met veel vertragingen. Amsterdam - Londen vertrok 3 kwartier te laat, waardoor ik op Heathrow moest rennen voor de aansluiting. Nou ja 'moest'; De volgende vlucht bleek 2 uur vertraagd en vertrok uiteindelijk zelfs 3 uur later. Gelukkig zaten we nog niet, dus heb ik eerst rustig nog wat gegeten. Om half 12 's mogens was ik in Johannesburg. Daar was het maar 10 graden en regende het. Mede door het slechte weer was de vlucht naar Umtata ook vertraagd, ruim een uur. Het was zlefs nog maar de vraag of we wel op Umtata zouden landen; Ze vliegen ook wel eens op het laatste moment door naar East London.. De vlucht verliep vrij rustig, volledig in de wolken, maar met alleen onder een enkele bui wat hevige turbulentie. We maakten wel een doorstart, maar dat was een ere-rondje: vogels op de landingsbaan.
Uieindelijk reden we in het donker naar PSJ, waar we meteen bij the Fish Eagle, aan de rand van het centrum, gingen eten. Er zaten vanuit J'burg al meerdere crewleden in het vliegtuig, allen terug van Uganda, waar de afgelopen 2 weken opnamen zijn gemaakt -zeer hectisch en vermoeid. Onder hen zijn ook Siebe (Thomas in de film), een jochie van ca. 10 jaar en zijn moeder/begeleidster Joey. Over Siebe vertel ik vast nog wel.
Het eten duurde lang, of eigenlijk duurde het lang voordat er iets kwam. Siebe viel bijna in slaap, op de schoot van Jean. Ik heb hem en zijn moeder met Peter, de chauffeur, naar de Outspan inn gebracht, ze logeren in de kamer naast mijn huisje. Zelf ben ik nog met Peter naar The Kitchen gereden om mijn bagage op te halen. Fir en Anet lagen al te slapen. Fir was al het hele weekend ziek.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten