Made it ma! Gisteren zag ik het even niet zitten, of beter gezegd, ik zag het niet borrelen. Het was een moeder met een platte borst. Was er geen leven meer? Ik gaf haar eergisterenavond nog wat 'borstvoeding': een beetje meel en water, maar dat water kwam uit de kraan en hier is dat wel te drinken, maar niet zonder de nodige kunstgrepen en dat proef je. Ging ma kalk spugen? Gaf ze over of op? Was ze in de chloor gestikt? Ik zag het somber in, smeerde haar keel met een beetje honing en hoopte op het beste. Vanmorgen rook ze toch nog wel fris-zuur onder haar oksels (de doek over de kom), dus gaf ik haar een rogge-ontbijt en besloot ik haar rond het middaguur te laten bevallen door een deel te (jam)bottelen en een deel in een heus deeg te verwerken; en moeder stelde niet teleur! Het brood was wat plat, maar dat kwam ook door de grote aardewerken kom, waarin ik het liet rijzen en afbakken. Ik ga ma nog een beetje opvoeden (ha, de omgekeerde wereld), maar ik heb hoop op een mooie carrière en zal deze moeder voortaan aanspreken met 'starter', want de woordspelletjes worden sleets, vind ik, en moeder heeft haar buik (of moet ik zeggen 'jampot') er ook vol van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten