Gisteren at ik een salade met rauwe champignons en bedacht me hoe lekker dat toch kan zijn. Ze hebben een mooie beet, een aardse smaak en laten zich een lekkere vinaigrette snel welgevallen. Maar nu keek ik naar de aflevering van 'de wilde keuken' over zeewier en zag ik mijn ergste vrees bewaarheid worden: planten kunnen ook dierlijk zijn. Ach en wee voor de vegetariërs, want een plantje plukken kan pijn doen. Nou ja, zo ver is het nog niet, maar zeewier plant zich voort door mannelijke en vrouwelijke beestjes die elkaar opzoeken en zo een nieuwe plantje vormen. Dus, als rechtgeaard vegetariër kun je geen wier meer slikken en omdat het in een heel scala aan producten wordt verwerkt (als bindmiddel), wordt de spoeling dun.Raar programma overigens, die wilde keuken. Ik heb het al eerder over dat gewokte kind bij de titelrol gehad, geloof ik, en over die fiets en zo, maar dat die dure bedrijfsgazelle nou uit het zoute water gevist moet worden, vind ik storend nalatig, of is dat nou juist 'eigenzinnig vpro' of zo? Ik hoop maar dat Wouter 'm goed met zoet water heeft afgespoeld -fietsen zouden zomaar ook gevoelens kunnen hebben. En dan het eind van het filmpje. Dan gaat hij, in het wild natuurlijk, biologisch gekweekte zalm (gevoerd met dat zeewier) bakken op een soort barbecuezak met steen erop, met op de achtergrond een afgebrand huis!
Ik hou niet van modewoorden, maar hier schiet er me wel een te binnen: Bizar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten