Op 6 Januari is het driekoningen, epifanie of openbaring van de Heer. Vanaf nu beginnen de dagen te lengen en als het vriest, dan blijft dat volgens de overlevering nog wel even zo. In Spanje is het gewoon Sinterklaas: de kinderen worden overladen met cadeaus en alle winkels zijn er dicht; 't is een feestdag. Bij ons thuis was het vroeger de dag waarop de kerstboom en alle andere versiering werd opgeruimd. Hier is het een gewone schooldag, maar wordt dit christelijke feest wel degelijk gevierd. Men eet een
galette des rois of een
gateau des rois: een bladerdeegtaart gevuld met frangipane (een dunne versie van ons amandelspijs). In de taart zit oorspronkelijk een boon verstopt/meegebakken, inmiddels is het een klein speelgoedje geworden, van plastic of van steen. Deze bedeltjes worden zelfs gespaard. De taart wordt aangesneden voor het aantal aanwezige personen plus één. Dat laatste stuk is traditioneel voor de eerste arme die langs komt en heet het
part du bon dieu, of
part de la vierge of
part du pauvre. Degene die de punt met de boon of het speeltje treft, is de koning of koningin van de dag en mag de bijgeleverde papieren kroon dragen. Hij of zij mag een koningin of koning benoemen en de hele dag de scepter zwaaien, wat er meestal op neer komt dat hij of zij bepaalt wat er die dag gegeten wordt.
De taart is oorspronkelijk bedoeld om de (drie) koningen naar de pas geboren Jezus te lokken; dat hadden ze kennelijk nodig. Ik ben benieuwd of onze dorpszwerver (wij noemen hem eerbiedig Monsieur Bond) bij alle bewoners hier als eerste 'pauvre' langs de deur komt en zijn toch al tonnen ronde buik nog eens extra zal vullen.
Op 6 Januari is het driekoningen, epifanie of openbaring van de Heer. Vanaf nu beginnen de dagen te lengen en als het vriest, dan blijft dat volgens de overlevering nog wel even zo. In Spanje is het gewoon Sinterklaas: de kinderen worden overladen met cadeaus en alle winkels zijn er dicht; 't is een feestdag. Bij ons thuis was het vroeger de dag waarop de kerstboom en alle andere versiering werd opgeruimd. Hier is het een gewone schooldag, maar wordt dit christelijke feest wel degelijk gevierd. Men eet een galette des rois of een gateau des rois: een bladerdeegtaart gevuld met frangipane (een dunne versie van ons amandelspijs). In de taart zit oorspronkelijk een boon verstopt/meegebakken, inmiddels is het een klein speelgoedje geworden, van plastic of van steen. Deze bedeltjes worden zelfs gespaard. De taart wordt aangesneden voor het aantal aanwezige personen plus één. Dat laatste stuk is traditioneel voor de eerste arme die langs komt en heet het part du bon dieu, of part de la vierge of part du pauvre. Degene die de punt met de boon of het speeltje treft, is de koning of koningin van de dag en mag de bijgeleverde papieren kroon dragen. Hij of zij mag een koningin of koning benoemen en de hele dag de scepter zwaaien, wat er meestal op neer komt dat hij of zij bepaalt wat er die dag gegeten wordt.
De taart is oorspronkelijk bedoeld om de (drie) koningen naar de pas geboren Jezus te lokken; dat hadden ze kennelijk nodig. Ik ben benieuwd of onze dorpszwerver (wij noemen hem eerbiedig Monsieur Bond) bij alle bewoners hier als eerste 'pauvre' langs de deur komt en zijn toch al tonnen ronde buik nog eens extra zal vullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten