Even anders

Het is eigenlijk weer even helemaal anders.
Terwijl ik de lunch voorbereidde en Sylvia stilletjes haar werk deed, kwam P. Hij zat voor mijn kamer 'zijn tijd uit', kocht ondertussen nog ergens een avocado, maar ging verder niet op onderzoek uit. Ik trof Thea met een vrinedin bij Boxer, waar ze een enorme partij vlees inkocht. Ze zag er niet goed uit, zit er erg over in dat Bobolina, haar favoriete hond (een bouvier) van haar bakkie is gesprongen en is verdwenen. Maar we spraken af vandaag met Ethel uit eten te gaan.
We kregen ook te horen dat sinds zaterdag de dochter van een lokale vrouw die voor de kostuumafdeling werkt, wordt vermist. Ze is 17 jaar. Niemand weet waar ze zou kunnen zijn, maar er worden hier wel eens meisjes ontvoerd voor de prostitutie.

Ik maakte, op verzoek, aardappelpuree. Daarbij of vis of boereworst. Een salade met champignons erdoor, kaaswafeltjes van filodeeg en een schijfje zoete meloen.
Na de lunch liepen we eerst naar de Jungle Monkey, waar ik vroeg of het echt mogelijk is daar vrijdagavond een afscheidsfeestje te houden (voor Lynn en mij), met eigen DJ. Er zou een marumbaband spelen, maar die is nog niet geboekt, dus verder was het in orde. P. kocht 'in het centrum' een telefoonkaart, die in zijn toestel toch niet bleek te werken, later kocht hij er daarom een telefoontje bij. We namen het pontje over de Mzimvubu rivier, dat met hele sterke wind nu rechtstreeks naar de overkant voer en we liepen over Long Beach tot aan Agate Terrace. Daar klommen we de weg op om terug te lopen naar het pondje. Vervolgens togen we naar de Millenium bar, waar we even buiten stonden en met het barmeisje kletsten. We hielden het kort, want het werd er snel fris. Ik wilde nog naar de Wood 'n Spoon voor 2 houten lepeltjes, om Graham cadeau te doen. Met Priska sprak ik ook af dat we er vanavond met z'n vieren zullen zijn. Ik had wel trek in de mosselen van Amapondo, maar daar stond de muziek wat hard, dus gingen we naar de Fish Eagle, waar een grote en smakelijke visschotel voor ons werd bereid. Het was nog heel vroeg, dus was er verder bijna niemand.
Ik had vorige nacht heel onrustig geslapen, dus kon m'n ogen bij het lezen niet lang open houden. Bart belde op weg naar thuis van een feestje bij Viola, maar we hielden het kort. Hij wist nog wel te vertellen dat Theresa daar ook was geweest en had verteld dat Bobolina weer thuis schijnt te zijn.