Ondanks de kou en het einde van wat ik een teleurstellend aspergeseizoen vond, is er nog genoeg te genieten. Zo zijn nu de artisjokken prachtig vol en groot en vond ik ook mooie en redelijk geprijsde tuinbonen en avocado's. Gelukkig bleken die laatste niet alleen van buiten mooi; dat blijft toch een gok. Eigenlijk zou er een venstertje in de schil moeten zitten om het vruchtvlees goed te kunnen beoordelen op eventuele draden of bruine plekken etc. Maar aan de andere kant, als ze na opensnijden goed blijken te zijn, is dat ook echt een cadeautje. Soms wens ik wel eens dat ik, zoals dat nu een must schijnt te zijn, na mijn eindexamen een sabbatical had genomen en dan naar een kibboets was gegaan om daar een jaar lang avocado's tegen te kunnen eten. Dan kon ik ze nu tenminste zonder die eindeloze verleiding gewoon links laten liggen. Maar goed, da's niet gebeurd, dus ik haalde ze natuurlijk in huis, samen met die tuinbonen, die ik weer op z'n oma's dopte: niet de hele peul openjassen en rissen, maar gewoon de bonen per stuk met de duimen 'poppen', door de schil (en de kamer!) heen.
Die bonen waren voor het grootste deel al wat op leeftijd, dus kookte ik ze kort en ontdeed ik ze daarna van hun bittere binnenschil. Er bleven mooie groene parels over. Een deel daarvan deed ik door de couscous een andere deel pureerde ik met een gesnipperde lenteui, wat zout, peper, een lepel Turkse yoghurt en een avocado tot een gladde 'guacemole' . En dat was (samen met die couscous en merquez worstjes)...gewoon lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten