"Nog een koffie Willem?" vraagt de caféboer met zijn rijdende koffiebar, terwijl hij een groot glas aanreikt. Niks latte of macchiato, gewoon een glas met melk en suiker, kant-en-klaar uit een hoge thermoskan getapt.
"Ben je lekker bezig Dees?" vraagt hij terwijl hij achter de groentekraam langs loopt waar een dame net heel deftig een aardappelzakje om haar hand heeft gedrapeerd, om zonder haar nagels vuil te maken een zak vol te proppen met spinazie. "Ja hoor, dat houdt je jong!" roept ze terug. En om het laatste woord te hebben antwoordt de koffieboer: "Nou, ik ben ook geen 21 meer hoor!"
"Ferrie!" groet de man van het corrigerende ondergoed zijn overbuurman, terwijl hij zijn peuk behendig wegflipt. "Jaap" knikt de man van de kaas terug en lijkt daarmee voor vandaag alles te hebben gezegd.
"Hallo lieve meisje", zegt de Turk waar ik wat olijven koop. Dat hij dat tegen elke vrouw in zijn winkel zegt, maakt het er niet minder leuk om. Of zijn gesluierde (?) vrouw het net zo kan waarderen, weet ik niet.
"Heb je ook stof?" lispelt een oude dame zonder gebit, terwijl ze bij Jan de grote kleinvakman een lange felgroene rits afrekent. "Nee, hier aan de overkant mevrouw." De dame trekt aan haar lange grijze vlecht. "'t Is voor een zomerrokje, ik heb maar een heel klein stukkie nodig", zegt ze. Maar aan haar omvang te zien, zou dat nog best eens mee kunnen vallen.
Als ik bij de kiosk het geld voor de krant gepast neerleg, krijg ik de helft terug. "Vaker hier komen, mevrouw", zegt het meisje achter de kassa, "want wij verkopen Het Parool altijd voor half geld!"
'De vieze man eet loempia op zaterdag om 12.00' staat met viltstift op
de wand van een portiek gekalkt. Mijn oog valt erop terwijl ik terug naar huis loop.
Vorige week probeerde ik nog een keer de Zuidermarkt, maar nu weet ik het zeker; geef mij maar Pijpse poëzie in plaats van 'Zuidse' chic.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten