Ik lust er wel app van

Er is een app voor alles. Nijtje heeft een app, Dikke Dik ook, er is een app voor het wegjagen van muggen en het herkennen van vogelgeluiden. Sportvissers hebben hun eigen app en zelfs Anne Frank heeft er één. Nee, app. is al lang niet meer de afkorting van appartement. 'Krijg de pip', had ik hierover willen schrijven, maar die uitdrukking heeft ook alweer een nieuwe, in dit verband wel weer toepasselijke, betekenis gekregen, want pip staat tegenwoordig voor pda-induced paralysis. En als je nu de pip krijgt, wil dat zeggen dat er verlammingsverschijnselen kunnen optreden, in het extreme geval het volledige verlies van het vermogen gewoon te schrijven, doordat je te lang met het bijgeleverde pennetje op je beeldscherm van je zakcomputer hebt 'gekrast' en daarmee je eigen handschrift en schrijfvermogen volledig hebt ondermijnd.
Sinds kort is er een nieuwe app op de markt die 'de werkelijkheid achter de streepjescode op de verpakking zichtbaar maakt. [...] De app is digitaal en onderscheidt dierenwelzijn en milieu, klimaatverandering en schadelijke stoffen.' Dit alles door een product op te zoeken en te kijken welk cijfer het heeft gekregen. Samen met de app die ons alles vertelt over al dan niet schadelijke e-nummers en een app die onze calorieën telt, en de eindeloze reeks labels op de verpakkingen die ons al dan niet bewust laten kiezen, kunnen wij nu in de winkel alle tijd stukslaan die we anders gewoon in de keuken hadden besteed aan het simpel met een houten (verantwoord gekapte) lepel in de pan met nieuwe aardappeltjes en verse raapsteeltjes roeren.
Kunnen we alstublieft nog een beetje vertrouwen op ons eigen gezond verstand, of is daar ook al een app voor beschikbaar?