Het dorpje Espolla ligt hier niet ver vandaan, aan de Spaanse kant van de bergrug, de Albères. Het is een nietszeggend plaatsje, midden tussen de uitgestrekte, droge (prachtige, dat wel!) velden. We liepen er op zaterdag rond, je kon er een speld horen vallen en als we vier mensen tegen zijn gekomen, was het veel. Het was ijzig koud, want ook hier waaide de droge en zeer frisse tramontana.Maar op zondag was dat helemaal anders. De wind was gaan liggen en bij benaderen van het dorp glinsterden de vele auto's ons in de volle zon tegemoet. Het was fira d'oli, het jaarlijkse olijfoliefestival. Het hele dorp werd in beslag genomen door kleine stalletjes waarvan de meeste olijfolie, olijfolie en olijfolie verkochten; in halve liter blikjes, liter flessen en vijf liter tonnen. Ertussen stalletjes met brood, van bolletje tot hele grote 'matten' (cocas), veel kaas van schaap, koe en zelfs van buffel en allerlei soorten hammen en worst. Er werden citroenen verkocht, met een enorme wintervacht en mandarijnen ook met een glanzend vet en verleidelijk vel. Er waren stallen met snoeimachines, scharen en speciale harken en, om het nog meer allure te geven een verdwaalde standwerker en wat misplaatste sierradenmakers.
Alles uit al die auto's drong zich door de nauwe straten, die steeds gevlekter werden van de olijfolie die van de proefstukjes brood droop. We kochten een klein blikje met olie van de argudell olijf (de arbequina variant hebben we al in huis). Zo'n blikje is beter dan een flesje, want hoe donkerder bewaard, hoe langer houdbaar, al zal deze wel snel op gaan. Het verse brood staat in de oven, dus wij gaan zo meteen ook dopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten