Na een week vrijwel koolhydraatloos eten, stond ik vanmorgen op de weegschaal en wonder oh wonder: er was geen onsje af! Demotiverend hoor, maar ik ga toch nog een weekje door. Er zitten ook leuke kanten aan: het is uitdagend om 'met een beperking' gerechten te bedenken. Zo eten we vanavond lamskoteletten met een puree van gerookte aubergine en een zojuist 'gedraaide' gazpacho vooraf. Gisteren aten we een ovenschotel van schijfjes tomaat, met daarop plakjes geitenkaas (volvet.., want aan de lightmode doe ik niet mee), verse oregano en zwarte olijven, overgoten met geklutst ei. Eerder in de week maakte ik pannenkoekjes van tofu (met boemboe in de keukenmachine vermalen), erbij kort gebakken spinazie met pindasaus.
Het zal iedereen wel zo vergaan dat, als je bepaalde dingen niet mag, deze er juist extra aantrekkelijk uitzien: glanzende aardbeien, diep bruin volkorenbrood, krokante frietjes etc. En wat smaken ze lekker als je er stiekem toch eentje snoept! Veel beter dan een bord vol. Hoewel een speculaasje ineens verdacht chemisch smaakt en ik ruime porties helemaal niet meer op krijg. Ik voel me er verder prima bij, alleen ging het blokje om vanmorgen wel wat moeizaam. Niet zo gek, als je je bedenkt dat die koolhydraten de spieren voeden.
Zou het dan toch de drank zijn die zorgt voor dat randje over de broekriem?
1 opmerking:
Hoi Catrien,
Die spijkerbroeken tot schaambeen met kruis ter hoogte van de knieschijf is een tragisch symptoom van de collectieve gekte die de modegoeroes het makke shopvolk keer op keer aan blijven doen. Wie mooi wil zijn zou moeten wankelen, al dan niet met randje over de rand.
Mark van Infini (Utrechtsestraat) verkoopt op bestelling nog normale jeans, met normale hoogte, laagte en stof. Ook zonder geschoren bavianenreet (de wit geschuurde vlakken op plekken waar je normaliter je broek juist niet slijt!).
Heb net zelf weer een Wrangler besteld, gewoon uit een boekje. Ouderwetsch goed. Hahaha.
Zie: www.infinifashion.nl.
rob
Een reactie posten