Alweer enige tijd geleden was ik in de Chinese supermarkt. Waarvoor weet ik niet meer precies, mogelijk om geluksgeld te kopen. In de koeling, die voor het grootste deel vol lag met voor mij volkomen onbekende waar, zag ik wontonvelletjes liggen en dat leek me wel wat, dus die nam ik mee naar huis.
Tot vandaag lagen ze in het vriesvak. Vanmiddag kocht ik speciaal voor dit doel kipfilet bij de diervriendelijke slager, een rib uit m'n lijf, maar ook een goed gevoel en gewoon erg lekker. De filet hakte ik in de keukenmachine tot een fijne massa met een flinke lepel Thaise rode currypasta, wat fijngesneden ingelegde gember (nog over van de sushi), een teentje knoflook en een scheut sesamolie. Hiervan deed ik een theelepel op een velletje wonton, langs één rand ingesmeerd met geklopt ei. Ik maakte er een envelopje van, met een echt ribbelrandje -zoals op de verpakking- en liet dit in kokend, gezouten water glijden, om te proeven. Nog een scheut vissaus bij de vulling en vouwen maar. Alle 43! (is dat een Chinees geluksgetal of gewoon 200 gram en precies goed voor 300 gram kipfilet?) Tot 20 was het een leuke klus, toen sloeg de verveling toe en toen ik de slag echt te pakken had (een iets driehoekig blobje kippenmousse werkt beter dan een rond balletje), was het pakje op.
Nu bezin ik me op het gerecht. Ik denk dat ik ze in een bouillon van soja- en vissaus zal garen en dan... geen idee.
De tweede coppa is vandaag aan z'n droogperiode begonnen. Ik probeer er nu minstens 2 maanden vanaf te blijven, maar beloof niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten