Wij vinden de Fransen natuurlijk chauvinistisch, maar ik begin me af te vragen of dat wel klopt. OK, in alle supermarktfolders staat bij elk product vermeld waar het vandaag komt, of waar het is bereid, en dan blijkt dat het merendeel uit Frankrijk komt. Harstikke goed natuurlijk, want dan hoeven er geen duizenden kilometers afgelegd te worden (of de garnalen, zoals bij ons, wel degelijk een 'tussen-pel-stop in Marokko maken, verteld het bijschrift overigens niet). Je kunt de streekkrant niet opslaan of er staat wel een aankondiging van een wijn/olijven/honing/truffel/aardappel festival in, of een chocoladecursus voor tieners, of de druivenpers van kinderen in Banyuls, met een foto van kleine voetjes in een vol, sompig druivenvat. En dan betreft het ook nog de druiven van hun eigen stokken, want in Banyuls staat een echte 'kinderwijngaard'. Ja, jong geleerd....In een bergdorp hier aan het begin van de Pyreneeen (of aan het eind, zo je wilt) aten wij een menuutje voor de lunch. Als dessert was er appeltaart, die ochtend zelf vers gemaakt." Tarte Tatin?" vroegen wij, waarop de serveerster (zus van Sean Penn) ons verbaasd aankeek, want het was een 'eigen' appeltaart, gewoon een taart van appels, die de chef zelf die ochtend vers had gemaakt.
Honing van bijen die hier tegen de helling (les Albères) op de bloemen hebben gezeten, olie van de olijfbomen die hier langs de kust groeien, kaas van de geiten die aan het geurige Mediterrane struikgewas (le garrique) knabbelen en natuurlijk de oesters uit het etang hier 20 minuten rijden vandaan (Leucate). Dat is 'echt' dat is 'van hier' daar ga je niet moeilijk over doen, daar geniet je van, omdat het supervers is, vol sap, vol zon, rijp geplukt, want meteen gebruikt. Dus: chauvinisme op een paar vierkante kilometer, dat is volgens mij 'terroir' en dat zit in alle wortels, ook die van de mensen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten