Vakantie!

Het zit erop. De tweede periode werk hier heb ik afgerond. De grootste drukte heb ik gehad. Het is een heerlijk gevoel. De druk is eraf. 't Is vast onzinnig (zoiets als 'het gras is altijd groener...'), maar ik heb de afgelopen tijd wel eens gedacht dat ik graag eens wat zou doen waarbij het niet elke dag weer zo spannend is. Ik heb hier ook gisteren weer al doende bedacht wat de lunch zou worden en dat is vaak een onrustig gevoel. Ik kan nog zo van tevoren bedenken wat ik ga doen, ik verander het tijdens het bereiden toch altijd weer. Nou ja, bereiden was dit keer wel een heel groot woord. M'n 2 keukentafels werden al vroeg onder me vandaan getrokken (zie foto met Didi)en Karel stond met een blocknote in zijn hand keukenmateriaal uit te zoeken om mee te nemen voor de set. Het set restaurant 'Joujou' is werkelijk prachtig geworden. Ik ben jaloers op Marco, die er ook erg van onder de indruk is. Ik denk trouwens dat iedereen met een restaurant(je) hier, datzelfde gevoel heeft. Er zijn kosten nog moeite gespaard om het een professioneel uiterlijk te geven. De rieten vloer is een cadeautje, zulk on-the-spot handwerk, maar die is voor een restaurant natuurlijk wel heel onpractisch. De eigenaar mag kiezen of het geheel in oude staat wordt hersteld of zo blijft. Ik zou het wel weten!
De lunch werd uiteindelijk brood met een blaadje sla en plakje komkommer, met daarop tonijnsalade met vissnippers (gebakken en gekruide heekfilet -gebakken op het kleine gasfornuis). Erbij een fruitsalade van mango, ananas, perzik, druiven en sinaasappel (eindeloos geschil en gesnij). Verder was er snoep en had ik vetkoekies (oliebollen) in vieren gesneden en met poedersuiker overstrooid - koud te eten. Er kwamen 60 mensen. Het was de eerste keer dat ik in de haast tonijnsalade moest bijmaken, omdat ik niet genoeg had. Het hele maal vond ik ver beneden mijn peil en ik was veel liever met een 'big bang' geëindigd, maar ja.
Na de lunch deed ik de laatste administratie en bracht ik de dikke geldbundels bij Esna, de cashier (zij noemt mij 'Katrienkie'. Met 'sissie' vind ik dat geloof ik wel de leukste 'bijnaam'). Ik bracht Heather 2 grote rollen bladerdeeg die ik nog samen met Yomar had besteld maar zelf niet gebruik, terwijl zij juist elke dag pies maakt. De buurvrouw van de souvenierwinkel claimde me meteen; Zij had nieuwe houten visjes binnen en als 'fishwoman' - m'n zoveelste bijnaam - moest ik natuurlijk wat kopen.
Ik ben nog even naar het 'base camp' gelopen, om de cateringtrucks te bekijken. Die grote witte zijn trouwens de wachtruimtes voor de cast. Er is een grote tent gebouwd om in te eten.
Tja, en toen nam ik een pilsje en reeg ik een schelpenmobiel van M'gazanastransschelpen voor bij de deur van het restaurant (van de Outspan). Heel relaxed.
Overigens stond ik gisteren bij de supermarkt achter een kleine vrouw met een volledig gerafelde en gescheurde schort en enorm doorleefd gezicht. Ze had een grote doos appels en een net sinaasappelen gekocht, nou ja, gekocht: ze bleef maar staan, liep toen weg (zonder haar spullen) en kwam even later hevig huilend terug. Iedereen begon rond te kijken en te zoeken. Toen ik aan de kassière vroeg hoeveel ze kwijt was ('t was inmiddels wel duidelijk dat ze haar geld was verloren), bleek het om R 50,00 te gaan. Dikke druppels vielen over haar wangen en ik had vreselijk met haar te doen. Dus heb ik haar het geld maar gegeven. Ze keek me daarop indringend aan, ik schrok ervan, en vroeg iets dat de kassière voor me moest vertalen: waar ik woonde. Ik vertelde het en ben nu bang dat ze hier langs komt om me terug te betalen. Dat was niet de bedoeling natuurlijk.
Gisterenavond viel de stroom uit, net toen we wilden gaan eten. Dat betekende dat ze bij de Fish Eagle alleen maar pizza's serveerden, wat eindeloos duurde, maar ze waren wel lekker. Na 2 uur floepte het licht weer aan, toen kwam ik net thuis.
Vandaag ga ik nog wat opruimen en schoonmaken, maar verder blijf ik maar een beetje uit de buurt, ik wil niet rondhangen nu iedereen het erg druk heeft.