Hoe bak je een hostie?

'Hoe meer mensen gaan roepen dat zijn chocoladetaart zo goed is, hoe beter die wordt', lees ik in een recensie in het Parool. En zo is het maar net. Ik ken iemand die dat transsubstaniatie noemt, maar mogelijk het Katholieke transsubstantiatie bedoelt - het veranderen van wijn en brood in het lichaam en bloed van Jesus. Dit is misschien vloeken in de kerk, of eigenijk vloeken in de keuken, maar ik zie het zo: hoe meer liefde je in de bereiding van je voedsel legt, hoe lekkerder het wordt. Dat kun je heel zweverig vinden, maar dat hoeft niet, er is een simpele uitleg: kijk maar eens naar de neusvleugels van Matthijs van Nieuwkerk als hij bij De Wereld Draait Door (of de popquiz) iets vertelt waar hij enorm veel genoegen in schept: dan krullen die neusvleugels op. En als je daarnaar kijkt, dan vind je het vanzelf leuk, dan neemt een leuk idee een lichamelijke vorm aan. Als je ergens je hart en ziel in legt, dan moet het bijna wel goed komen.
Dus bak met passie, stop er alle liefde, aandacht en goede bedoelingen in en ook als er een aangebrand randje aan zit, of de soesjes een beetje zijn ingezakt, weet ik zeker dat het gerecht zeer zal worden gewaardeerd.