Valse wind

Mijn schoonfamilie laat al snel een traantje, daar is niks mis mee, dat is gewoon zo en heeft iets vertederends. Het gebeurt soms zomaar, of bij hoesten, grote inspanning of verdriet, maar vooral bij lachen. De tranen rollen vooral over de wangen bij de pks-grappen, dat wil zeggen: de moppen uit de poep-kak-stront categorie. Dus misschien dat ze na het vorige bericht nu weer een traantje weg kunnen pinken, want ik wil even vertellen over...de wind.
Hier waait in 48% van de gevallen de Tramontana. Dat is een noord-westen wind, eigenlijk net zo veelvoorkomend als in Nederland, maar hier komt 'ie van de bergen. Hij scheert er eigenlijk langs en dat maakt 'm verraderlijk, want hij zoeft tussen dalen en langs toppen, waardoor 'ie vooral in vlagen waait. En hier aan de oostkust hebben die vlagen hun volle snelheid bereikt. Dus als je op het verkeerde moment de Cap Béar (landtong ten zuiden) rondt, kan je muts bij een snelheid van 130 kilometer per uur van je hoofd waaien, en je bril en je gezonde verstand! Ik hoorde ooit dat een misdadiger minder gestraft wordt, als hij tijdens de Tramontana zijn misdaad begaat, maar dat schijnt een mythe te zijn. Toch werkt het aanhoudend gehuil wel degelijk verwarrend, want zelfs Victor Hugo beschreef 'm in zijn 'Gastibelza' als 'le vent qui vient à travers la montagne me rendra fou'. En er wordt nog meer aan die wind toegewezen. Zo waait hij alleen een oneven aantal dagen, beginnend vanaf drie, dan zes, dan negen. Hij is in ieder geval altijd droog en koud en brengt helder weer. Hij brengt daarmee vreemd genoeg volgens sommigen ook helderheid van geest en is ook nog eens genezend; door de lage vochtigheid schijnt 'ie goed te zijn voor reumalijders. Maar ik heb 'm meegemaakt; hij striemt om je oren, hij loeit, hij giert en tiert. Hij maakt denken onmogelijk, doet de luiken rammelen, rukt elk blad van de bomen, maakt kleine wervelstormen van plastic zakken in de steeg hierachter en drijft het jachtinstinct van de hond tot het uiterste. Je kunt jezelf niet meer horen denken, soms drie soms zes soms negen dagen niet. Erg!