Het was echt niet mijn voornemen weer te vitten op mijn culinaire 'collega's', maar iemand anders wees mij op een column met daarin een alternatief voor de zondagmorgen croissants uit een blikje, met een recept voor een brood dat de avond ervoor voorbereid wordt en vervolgens wordt belegd met gebakken champignons. Iets dat zo ver van die kartonnen halve maandjes afstaat, dat de link volkomen onbegrijpelijk is. Een collega journalist komt nu met een recept voor sodabread. Dat lijkt origineel, ware het niet dat de trouwe kijker weet dat er vrij recent een dergelijk recept van een Ierse kok op Foodtube is geplaatst (al is dat nog leuker, want het wordt in een pan gebakken, in plaats van in de oven). Het gestuntel van deze krantenkok met de uitleg over baking soda, doe ik maar als grappig af, om mijn reputatie niet in steen te beitelen.
De columniste meldt over dit sodabread dat het vele malen makkelijk te bereiden is dan 'gewoon' brood en terwijl ze dat laat zien, maakt ze er een enorme bende van. Dat er inmiddels legio mensen zijn met een broodbakmachine waar het enige gemier vaak schuilt in het verwijderen van het schoepje, is natuurlijk beneden haar culinaire stand. En dat er 'no knead' zuurdesembroden bestaan en ciabatta's die zijn ontdekt, doordat de bakker het deeg was vergeten (door te kneden), dat vermeldt de deskundige ook niet.
Ik zette gisterenavond een deeg van halfvolkorenmeel met een paar lepels zuurdesemstarter, wat zout, een restje gekookte quinoa en een lepel maanzaad. Met wat water en een lepel roerde ik dit tot een net niet kleverig deeg. Ik zette het weg onder een doek, strooide er vanmorgen wat extra meel over, haalde het uit de bak, trok het even uit elkaar, vouwde het weer op en bakte het af. Na enig afkoelen aten we het belegd met licht gezouten boter, avocado, radijs en selderijzout. Dat kan zo in de krant!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten