Eindelijk vond ik dan een mogelijkheid om de winkel van mevrouw Massot te bezoeken. Zij is alleen op woensdag- en zaterdagmorgen open en tot nog toe was het gewoon te druk met gasten, of veel te zonnig om vroeg op pad te gaan of moest m'n boek uitgelezen worden. Luxeproblemen, heerlijk!
Madame zit met haar winkel achter een grote houten schuurdeur, midden in de 'grote straat' van Argelès. In een oude, onverlichte en koele garageruimte. Vandaag stonden er een paar kratjes met dikke bossen donkergroene 'bleek'selderie, plein champs tomaatjes, kromme radijzen, kleine groene puntpaprikaatjes en in het midden stond een soort carrousel vol met pompoenen, kalabassen en 'pastèque á confiture'. De achtermuur verdween bijna onder een nog grotere verzameling dan op de carrousel, in alle vormen en maten. Madame (op leeftijd, kort grijs haar en met handen waar de zwarte aarde nooit meer vanaf te wassen is) stond zelf in haar boerenschortje achter de kassa, die alleen als geldla dienst deed, want het bonnetje werd hoogstpersoonlijk uitgeschreven. Een vriendin zat zo'n beetje tussen de pompoenen op een houten stoeltje. Beide dames wezen me op de pastèque, waarvan ik het bestaan niet wist, dus nam ik er één mee. 'Voor de confiture hoor', werd me nadrukkelijk verteld en...'wel schillen!'
Thuis zocht ik op wat het was en toen zag ik ook meteen de gelijkenis: pastèque is gewoon watermeloen, maar pastèque á confiture is daarvan wel een speciale variant, ook wel gingérine genoemd of courge á confiture (jampompoen dus eigenlijk). Hij is lichtgeel van binnen (ik kreeg een door madame persoonlijk geselecteerde rijpe mee) met in de zachtere kern bruine pitten. Ik sneed de meloen doormidden, schraapte het pittendeel eruit, schilde 'm en sneed er kleine schijfjes van. Die liggen nu met de helft van hun gewicht aan suiker, een vanillestokje en een halve citroen in dunne plakjes op te lossen in een pan. Als het goed is voorziet de pastèque in zijn (of is het la p.?) eigen confiturevocht. Dat duurt nog tot morgen. Dan 2x opkoken en in potjes doen.
En dat alles terwijl ik helemaal nooit jam eet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten