woensdag 18 november 2009

Ça brûle un trou/derrière


Het is al weer even geleden dat Bart en Fir de peperoogst verwerkten. Fir had de pepers, net als de zuurdesemstarter, in de handbagage mee naar Girona gesmokkeld. Bart had alle soorten (om te beginnen 11) als zaadjes opgekweekt. De heren maakten verschillende sausjes. De chocolat habanero was al eerder geoogst, een enkele had niet goed z'n best gedaan enz. Uiteindelijk werden er 6 brouwsels gestookt. Dat moest op de planxa (een grillplaat buiten), omdat er dodelijke dampen vrijkwamen. De pepers zijn, fijngesneden, ingekookt met een beetje azijn en een korrel zout en daarna door een zeef gewreven.
Bart heeft later in de keuken een smaaktest gedaan die zijn weerga op youtube kent. Wij combineren ondertussen verschillende gerechten met diverse hete bijlagen en letten daarbij een beetje op de afkomst (indisch eten bij aziatische peper). We hebben genoeg keuze voor een heel jaar, tot de volgende oogst. Gelukkig zijn die schuurpapiervelletjes op de toiletten hier inmiddels al lang verleden tijd en kopen we het zachtst van het zachtste; een schrale troost.
Wat de afbeelding betreft laat Bart weten dat het vlnr gaat om: Buth Jolokia uit Assam, de Afrikaanse Fatalii (geel), Ring of Fire (onder), Antillais Carribean, Big Sun (geel) en Naga Morich, ook uit Assam. De eerste en laatste heten de heetste pepers ter wereld te zijn, maar de Fatalii kan er ook wat van.

1 opmerking:

Fir zei

MMMMM,
ik was gisteren in http://www.brouwmarkt.nl/ in Almere. Daar kocht ik 6 pipet flesjes, de oogst op de foto heb ik nu ook gevacumeerd in de ijskast liggen en ga nog een poging wagen om ze in die flesjes te krijgen.
Ondertussen groeien de pepers gewoon door, hartje herfst, in de kou.