8,7 kilo schoon aan de haak

Overmorgen vieren we een beetje 'agains all odds' de verjaardag van Di, die in mensenjaren 91 wordt. Het is inmiddels traditie dit te vieren met de hele oppascentrale en oudeigenaren, onder het genot van een vers geroosterd speenvarkentje. Vorige jaren bracht ik daarvoor een zelf samengestelde zak met 'porchetta'kruiden naar de slager, die dat in een op gewicht besteld varkentje bond en vervolgens vakkundig roosterde - met daarnaast in de slagersoven de vorige keer overigens een Filippijnse versie, met een hele bos citroengras in de buik.De slager vond het geen bezwaar dit voor ons te regelen, want de winkel ging er heerlijk van ruiken.
Dit keer hebben we echter besloten zelf een rollade te maken. Daarvoor bestelde ik, bij dezelfde slagerij, een half speenvarkenmiddel. De slager toonde me de hele buik en liet me kiezen, ik nam het vetste deel, richting hals. Hij beende het voor me uit, rib voor rib. Ik had er zelf 'duzend keer' langer over gedaan. Uiteindelijk sleepte ik een stuk van 8,7 kilo over straat. Di had de hele weg haar neus in de tas.
Thuis maakten we in de keukenmachine een kruidenmengsel van tijm, rozemarijn, salie, selderij en een beetje peterselie en baslilicum, venkelzaad (veel), knoflook (ook veel), grof zout (10 gram per kilo), peper, wat citroenschil en een scheut olijfolie. Ik sneed een deel van het zwoerd los om het opbinden te vergemakkelijken en uiteindelijk legden we nog wat repen varkenslever met zout in het midden -superieure kwaliteit, liet Di ons al likkebaardend weten. Het opbinden was nog een heel gedoe, want het touw bleek gaar en niet bestand tegen ons geweld. Of klopt mijn versie van de slagersknoop niet?
Nu ligt Di zich te wassen en het varkentje ligt te marineren.

Wat er niet in zit

Het is toch echt te gek voor woorden. Ik loop misschien weer achter op de feiten, maar heb besloten eens heel bewust naar al die reclameleuzes te gaan kijken. Er is al vaker geconstateerd dat je tegenwoordig reclame moet/kunt maken door de vermelding van wat er NIET in je product zit: bevat geen kunstmatige kleur- of smaakstoffen, zonder conserveermiddelen etc. Helemaal mooi zijn die beweringen als: nu met 20% minder vet of, nu 10% krachtiger. Dan wat? vraag ik me dan meteen af, maar dat hoort natuurlijk niet.
Dat maffe drankje van Hero stoort me ook zo: 'echte stukken fruit in een flesje'. En dan zie je een dame een schreeuwerig plastic miniflesje aan haar mond zetten en nog kauwen ook. Het feit dat de slogan niet luidt: 'stukken echt fruit in een flesje', geeft te denken. Zo vroeg ik me laatst ook af wat ik me moet voorstellen bij de leuze: 'samen romantisch naar de film'. Kaarsjes op de roltrap naar de zaal?
Hero vertelt ons over het drankje trots:
'Fruit2day is meer dan een smoothie of sap, omdat het niet alleen 100% natuurlijk sap bevat maar ook echte stukken fruit. De stukken fruit zorgen niet alleen voor een frisse 'fruit bite', maar bevatten naast vitamines ook andere gezonde stoffen zoals bijvoorbeeld antioxidanten die in verse vruchten terug te vinden zijn. Hero Fruit2day is 100% natuurlijk, zonder toegevoegde suiker en conserveringsmiddelen.' enz. enz.
Zo'n babyhapje is natuurlijk niet te versmaden, anders zou het al lang uit de handel genomen zijn, maar wat is er mis met the real thing? Dat je daar écht op moet kauwen is alleen maar goed voor je spijsvertering (zie eerder bericht) en voor je lippenstift hoef je ook niet meer te vrezen, want die blijft tegenwoordig wel 7 x langer zitten. Ongeschild fruit bevat allerlei pesticide, kan worden beweerd, maar je maakt mij niet wijs dat er niet vanalles mis kan worden gevonden met dit drankje/hapje.
Ik ga maar eens nadenken over een Nederlandse variant van 'an apple a day...', met echte stukken fruit!

What more do you wonton

Alweer enige tijd geleden was ik in de Chinese supermarkt. Waarvoor weet ik niet meer precies, mogelijk om geluksgeld te kopen. In de koeling, die voor het grootste deel vol lag met voor mij volkomen onbekende waar, zag ik wontonvelletjes liggen en dat leek me wel wat, dus die nam ik mee naar huis.
Tot vandaag lagen ze in het vriesvak. Vanmiddag kocht ik speciaal voor dit doel kipfilet bij de diervriendelijke slager, een rib uit m'n lijf, maar ook een goed gevoel en gewoon erg lekker. De filet hakte ik in de keukenmachine tot een fijne massa met een flinke lepel Thaise rode currypasta, wat fijngesneden ingelegde gember (nog over van de sushi), een teentje knoflook en een scheut sesamolie. Hiervan deed ik een theelepel op een velletje wonton, langs één rand ingesmeerd met geklopt ei. Ik maakte er een envelopje van, met een echt ribbelrandje -zoals op de verpakking- en liet dit in kokend, gezouten water glijden, om te proeven. Nog een scheut vissaus bij de vulling en vouwen maar. Alle 43! (is dat een Chinees geluksgetal of gewoon 200 gram en precies goed voor 300 gram kipfilet?) Tot 20 was het een leuke klus, toen sloeg de verveling toe en toen ik de slag echt te pakken had (een iets driehoekig blobje kippenmousse werkt beter dan een rond balletje), was het pakje op.
Nu bezin ik me op het gerecht. Ik denk dat ik ze in een bouillon van soja- en vissaus zal garen en dan... geen idee.
De tweede coppa is vandaag aan z'n droogperiode begonnen. Ik probeer er nu minstens 2 maanden vanaf te blijven, maar beloof niets.

Apetrots

Het geval wil dat ik gewoon niet langer kon wachten. Gisteren vond ik dat het wel lang genoeg geduurd had met die Coppa. Mijn excuus was, dat ik zachte plekjes aan de rand bleef voelen, die misschien wel op schimmel/rot duidden. Het zou zonde wezen om de hele worst daar ten prooi aan te laten vallen, dus heb ik 'm uit zijn schuilplaats gehaald en het katoen eraf getrokken. De zachte plekjes bleken mooi, licht gekleurd en zacht vet te zijn. Niks aan de hand dus. Ik haalde de snijmachine tevoorschijn en sneed MIJN worst aan. Spannend.
Nou, het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf. De smaak is misschien iets te kruidnagelig en vrij zout (hoog op smaak, zou ik zeggen) maar niet te versmaden!
Ik denk nu ook dat die 3 weken dat 'ie heeft gehangen best voldoende zijn. Het kan langer, maar misschien is de droogkamer dan toch te droog (rond de 50 %) en zou 'ie alleen maar hard worden. Dat zal ik nog eens proberen nu ik de smaak te pakken heb en er meer geëxperimenteerd gaat worden.
Of was het beginners luck?

Oh help

Op culinair gebied heb ik 2 heimelijke genoegens: instantsoepjes en Turkse yoghurt met verse bieslook en Aromat. Die geheime genoegens zijn nu niet meer geheim, maar duren misschien ook niet zo lang meer, want na het nodige lees- en kijkwerk ben ik vast besloten van beide af te kicken.
Het begon met een artikel over de spijsvertering, waarin werd geschreven hoe het lichaam zich voorbereidt op het voedsel dat gegeten gaat worden en vast sappen aanmaakt die passen bij de spijs. Door activiteit van diverse zintuigen, weten de hersenen welke signalen ze moeten afgeven. Bij het eten van kunstmatig op smaak gebrachte producten treedt er vervolgens verwarring op. Die verwarring is uiteindelijk helemaal compleet als, na regelmatige inname van het kunstvoedsel (lees: instantsoep) ineens de echte waar wordt genuttigd. Zodra het kokende water in de soepkom wordt gegoten denken mijn hersen dus: ah champignons (of asperges, of tomaat etc.). Na het drinken komt de verrassing: maar dit heeft helemaal niet de samenstelling van champignons (of....). Mijn spijsvertering is nu verstoord (borrel borrel) en past zich aan. De volgende keer als ik champignonsoep eet van echte champignons, dan zijn de rapen gaar en is mijn spijsvertering wéér helemaal van slag.
En dan die Aromat, hoofdzakelijk samengesteld uit mononatriumglutamaat (MSG) of E621 of nog andere eufemismen. Dat zit natuurlijk ook in die instantsoepjes, is het hoofdbestanddeel van Ve-Tsin en een echte smaakversterker (het intensiveert de smaakpapillen op de tong). Glutamaat zit in zeewier (geeft de Umami smaak) en ook in onze zenuwen. Tot zover het 'goede' nieuws.
Het slechte nieuws is dat MSG hart- en vaatziekten kan veroorzaken en vetophoping diep in de buik(wand)en versterking van astma, diabetes, migraine. Bovendien denkt men dat het de groei van kankercellen versnelt.
MSG werkt stimulerend en kan ons zenuwstelsel oververhitten. Deze werking wordt nog eens versterkt bij gebruik in combinatie met calcium. Geen wonder dus dat ik altijd zo emotioneel word van die yoghurt met bieslook en ik altijd meteen nog een bakkie wil.
En wat wil nu het geval; Er zit heel veel glutamaat in soja. Veel sojaproducten eten is dus niet echt goed voor de gezondheid. Hé daar is 'ie weer: de soja.
Laat nou maandag deel 2 over Monsanto op tv zijn.