Soms slaat de eenzaamheid toe. Zoals nu, na 48 uur! Afgelopen zondag zaten we volledig verregend in Elne (waar Hannibal met zijn olifanten nog door heen moet zijn gelopen) in een restaurantje. Ik at als voorgerecht een carpaccio, met schilfers parmezaan en pijnboompitjes. Terwijl ik ze op m'n vorkje prikte wist ik het al: hier ga ik voor boeten. De straf bleef uit, maar ik weet nu dat er in incubatietijd van 48 uur is. Alles smaakt bitter. En dat voor een kok. Help.Ach en wee.
Een tijd geleden ben ik eens op internet gaan zoeken naar plotseling bittere smaak en toen vond ik bij toeval iemand die schreef daar last van te hebben na het eten van pijnboompitten. Ik meen me te herinneren dat het vooral om de Chinese oogst ging, maar dat weet ik niet zeker. Maar dat van die bijwerking klopt, helaas.
Nu voel ik me bedrukt als het weer op bijgaande foto. Terwijl Collioure juist bij die bewolking weer vanalles te bieden had: hoge golven over de pier, ernstig wiebelende scheepjes en volledig overspoelde wandelpaden.
Maar goed, lees ik vanmorgen dat de rijkste vrouw (in Duitsland) wordt afgeperst door haar gigolo. Ze is 43. Wil ik ook.
En dan zie ik hier de ene na de andere winkel sluiten, omdat het seizoen voorbij is. Ok de bakker is nog open en de krantenboer, maar die zaak met die friemelige shirtjes en die leuke gestreepte espadrilles heeft z'n biezen gepakt. En ik zag vandaag een panda 4x4 rijden, zonder mij erin! Ik bedoel maar.
Nu maar hopen dat Obama wint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten