dinsdag 26 maart 2013

En vandaag in de krant

Niet ver hier vandaan ligt een oestermeer waar ik al vaker over geschreven heb. Er zijn circa 20 oesterboeren aan verbonden die daar allemaal hun babyoesters in beton gieten en ze zo, aan rekken geplakt, in de zilte stroming tot volle wasdom laten groeien (gemiddeld 3 tot 4 jaar).
En nu heeft één van de fabrikanten echt beet. Hij heeft een deal gesloten met een exporteur naar China en Japan en vorige week is ruim 1200 kilo verpakte oesters verscheept naar de andere kant van de wereld. 
Het zijn de speciale oesters van Christophe Guinot, de zoon van een oesterboer die zich als één van de eerste kwekers in 1969 in Leucate vestigde. Christophe runt de schuur die heet 'Chez cul d'oursin', wat eigenlijk betekent: bij de kont van de zee-egel. Voor de 'overburen' heeft hij zijn mooiste oesters uit zijn beste velden uitgezocht en samen met zijn werknemers twee dagen keihard gewerkt om de order klaar te krijgen. 
Waarom deze export, terwijl China 80% van de wereldwijde oesterproductie in handen heeft en ook Japan geen kleintje is? Heel simpel gaat het om een product dat een luxe imago heeft en wordt verbonden met het goede leven en het 'savoir-faire', net als goede Franse wijn. De Oosterse fijnproevers weten precies wat ze willen: namelijk het beste van datgene wat de zee de echte gourmand te bieden heeft. Dat idee kwam van een werknemer van Guinot wiens broer naar China vertrok om daar in de horeca te gaan werken. 
Zo'n export is aan strenge regels gebonden om mee te mogen doen met alle andere hoogwaardige producten die worden geëxporteerd. Er wordt extra gelet op kwaliteit, grootte, vleesgehalte etc. en daardoor was het belangrijk om het hele jaar door goed op de beestjes te passen. Daarmee wordt het beroep en de expertise weer serieus genomen en groeit de passie voor het vak.
De 1225 kilo oesters reist eerst af naar Marennes Oléron, aan de andere kust, en wordt daar nog enkele dagen ondergedompeld om van de reis te bekomen en deze verder te kunnen voortzetten.
Overigens heeft Christophe nog wat extra's aan zijn bestelling toegevoegd, namelijk hartvormige oesters, speciaal gekweekt voor Valentijnsdag. Misschien liggen die volgend jaar in grote getale op de Chinese borden, of moet ik zeggen: in de Chinese kommetjes?

Geen opmerkingen: