Wanneer het was, weet ik niet meer, maar ik schreef ooit over het Franse brood. In de Randstad is er een ware explosie van Franse bakkerswinkels verschenen, met broden in alle vormen en maten en natuurlijk croissants en liefst ook nog chocoladebroodjes. Hier in een dorp met, in de winter, nog geen 3000 bewoners, zijn vijf bakkers, die allemaal om de eer strijden en twee keer per dag vers bakken of aangevoerd krijgen. Eigenlijk moet je bij de ene zijn voor dat croissant, bij de ander voor een krokant stokbrood en voor een echte focasse kun je toch beter de stadsgrens even overschrijden.
Maar als het kontje eraf is gesnoept en de rest is opgepeuzeld met wat verse kaas of paté, dan blijft er bij ons toch nog vaak een stukje over dat een onzeker bestaan tegemoet gaat. Zuurdesembrood gaat, door het zuur, trouwens wat langer mee dan gistbrood.
Meestal gaat het restje eerst de oven in, die ook dienst doet als broodtrommel, daarna volgt de hond of de vuilnisbak. Er zijn ook mensen die eenden of duiven gaan voeren, maar die voornoemde hond heeft een onverklaarbaar jachtinstinct, dus dat zou de kat op het spek binden zijn.
We weten inmiddels allemaal dat we veel teveel etenswaren weggooien. Dat begint natuurlijk bij de supermarkt en daarna bij de mensen die kijken (naar de datum) in plaats van ruiken (als goede versheidscheck). Maar ik kan er ook nog wel van schrikken als er toch een met zoveel liefde bereid kippendijtje in de afvalbak verdwijnt, omdat we het gewoon niet op kregen en het te sterk gekruid was voor de voederbak.
Maar goed, dat brood dus. Dat is echt zonde, want wat is dat toch een veelzijdig product! Als ik echt drie maaltijden per dag zou nuttigen, zou ik wel raad weten met die restjes, nou ja, met een vriesvak, oven en eventueel vacumeerapparaatje, hoeft er helemaal niet op gezette tijden gegeten te worden.
Een eerste optie is om het brood in sneetjes te snijden, te roosteren in de oven en te beleggen met een tapenade of kippenlevermousse of gebakken champignons, etc. Mijn wederhelft heeft zich ontpopt tot een geweldige croutonbakker, en die moet af en toe zijn creativiteit botvieren, dus oud brood in dobbelsteentjes, even omgegooid in olijfolie met gesnipperde knoflook, zout en peper en dan geroosterd in de oven, is een goede tweede. En het voordeel van deze oliebroodjes is dat ze zich niet direct in de soep volzuigen (omdat de olie het vocht afstoot).
Dan is er nog de Italiaanse broodsalade, waarbij het brood zich wel volzuigt met vocht, namelijk vinaigrette. Dat is heerlijk in de zomer, maar het brood moet wel van nature stevig zijn (zoals zuurdesem vaak is).
Dan zijn er natuurlijk nog de kruimels, die heel goed gemaakt kunnen worden in de keukenmachine. Eerst een beetje extra droging in de oven is hierbij wel goed. Natuurlijk krijgen we nu paneermeel, maar behalve dat dat als jasje perfect past om een kroket en andere frituurwaar, is het ook heel lekker als het even wordt aangebakken en vermengd met wat knoflook, zout, peper en peterselie. En dan op warme pasta!
Het is dat ik geen dessertmens ben, want dan zou ik nu nog even doorzeuren over broodtaart (waar ik een heel goed recept van heb!) of een charlotte.
En dan hebben we het over simpel brood. Wat dacht je van een achtergebleven aardappel?
Op de site van nrc.nl staat een goed bekeken bericht met een clipje dat 2000 calorieën visualiseert. En die 2000 calorieën worden 'de magische hoeveelheid' genoemd. Nou, dat wil ik dan wel aannemen, maar als je de clip bekijkt, worden er allemaal producten tegen elkaar afgezet, van 60 wortels tot boterhammen en eieren (ik geloof 26 stuks). Ontluisterend moet het dan zijn om te zien dat dat gelijk staat aan één pizza, 6 biertjes, 3 cinnamon rolls etc. Dat laatste maakt al duidelijk dat het geen Nederlands filmpje is, want wij kunnen bij de bakker misschien wel kaneelbroodjes kopen, maar geen Amerikaanse versie. En dat geeft dan al aan hoe ongenuanceerd dit zo populaire filmpje is, want zelfs bij een wortel kan het suikergehalte zo variëren dat de ene veel meer calorieën bevat dan de andere, dus laat staan een pizza, waarbij alles afhangt van de grootte en bijvoorbeeld het vetgehalte van de kaas. En dat geldt ook voor het alcoholpercentage van het bier, de suikers en vetten in het brood en de olie in de dressing op de kant-en-klaar salade.
