super die supers?

Naast een noodzakelijke verse oester lunch (Leucate, oesterhemel avant la lettre - zie foto) togen we vandaag naar de rand van Perpignan op zoek naar een nieuw paar schoenen. In de zoveelste superstore (geen idee hoe dat op z'n Frans heet), vergaapten we ons aan de merchandise (zo ga je dan praten nie waar). We waren in een sportwinkel, met een gangpad voor de zwemmer/duiker, een gangpad voor de wandelaar/jogger, voor de trimmer/stepper/yoga'er/fitnesser, een gangpad voor de voetballer, rugby'er, fietser, skier/snowboarder etc. en dat alles in een afdeling heren, dames en kinderen. Mind-boggling (om maar bij de brontaal te blijven). En dat was de sportwinkel. In de naaste omgeving zijn er dergelijke winkels voor de klusser, de autoliefhebber, de interieurfreak, de gourmet (ha, een Franse term at last), de dierenliefhebber en ga zo maar door. Mijn vraag is nu of dit de locale kleine detailhandel goed doet of niet. Houden deze perifere giganten de stadskernen 'zuiver', of niet? Ik moet zeggen dat ik ze hier in de centra nog niet heb kunnen ontdekken: de leenbakkers, blokkers, etossen, h&m's, bruna's en pizza de hutten. In elke plaats vind je wel een petit casino, niet voor de gokker, maar voor de kleine trekker, nee niet de randoneur, maar de gourmet.Het zijn kleine (keten)supermarkten, zoals ook hier in Collioure. Heel duur, relatief, maar wel 'ingebed' in het lokale leven. Ik groet het beherend echtpaar hier altijd vriendelijk (en dat een aantal keren op een dag, ze zitten nou eenmaal centraal in 't dorp). Ik heb ooit 's gelezen dat ze in Nederland de bouw van shoppingmalls aan de rand van de stadscentra willen gaan toelaten (het is heel lang verboden geweest). Ik kan me voorstellen dat dit geen slechte zaak is, voor beide zaken: groot en klein. Maar wie ben ik?