Het paard van Sinterklaas

Het is een heimelijk genoegen: het doorspitten van de reclamefolders die ik meteen uit de bus vis zodra ik de klep heb horen rammelen. Eens in de week komt er een stapel binnen. Nu zijn het tegen de feestdagen dikke folders vol speelgoed, zoals we ze vroeger ook wel kregen. Ik kruiste daar dan in aan wat ik van de Sint wilde, van een roze plastic poppenhuis tot zwarte lakschoentjes; ik kan me niet heugen dat de goedheiligman die flutwensen ooit heeft gehonoreerd. Misschien komt dat wel, doordat ik een keer een briefje in mijn schoen heb gelegd, waarin ik had geschreven dat het water voor  het paard in de vijver zat en dat de wortelen in de tuin stonden.
De supermarktfolders hier vermelden bij de levensmiddelen standaard de herkomst, of het land van verwerking. Dat zal wel weer een chauvinistische door de overheid gestuurde achtergrond hebben. Daarnaast worden er ook op bijna elke pagina uitgebreide adviezen gegeven over gezonde voeding en veel beweging. Dat helpt vast in de week van de 'foir du porc' wanneer er grote plastic schalen met snuit, poot, ham en karbo's in de aanbieding zijn.
Verder staan er natuurlijk waarschuwingen op het wijnetiket: zo'n verbodsbord met het silhouet van een volzwangere vrouw die een glas aan haar mond heeft gezet en daarmee een dikke streep over haar ongeboren kind heeft verdiend. Sigaretten worden in de folders niet aangeboden, maar die hebben alweer enige tijd de meest afschrikwekkende teksten of afbeeldingen van allemaal. Het tandenborsteltje bij snoepreclames, is dat er eigenlijk nog? En wordt er al nagedacht over de nieuwst ontdekte dreiging: het kijken naar kookprogramma's dat aanzet tot eten? Een onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat mensen die naar een kookprogramma kijken en schaaltjes met wortel of chocolaatjes voor zich hebben, meer van de zoetigheid snoepen dan mensen die naar een natuurprogramma kijken. Ik zie bij de reclames in de culibladen voor bijvoorbeeld de zender 24kitchen al een balkje onderaan: 'Pas op: kijken naar kookprogramma's kan uw eetpatroon verstoren' of: 'Alleen bekijken indien buiten het bereik van etenswaren.'
De natuurfilmkijkers aten meer wortelen. Zij zagen natuurlijk verstilde beelden van grazende herten, konijnen, paarden etc. Point proven denk ik dan, dus onder elke programma-aankondiging kan voortaan de waarschuwingsbalk: 'Let op: zien eten doet eten.' Simpel!