Je zou ze er toch achter willen plakken: de koks die nog steeds geen genoeg hebben van de rechthoekige borden met zo'n streepje behangplaksel dat met een zelfverzekerde haal over het bord is uitgesmeerd en daarna is behangen met een toefje van dit en een rolletje van dat. En dat wordt dan afgemaakt met een heus boeket. De eetbare bloemen worden door de kleuterkokinnen in hun kookboeken kunstig ingekleurd (zie terug) en door de profkoks fysiek door onze muil geduwd. Ik ben het dan ook helemaal eens met de hoofdredacteur van Lekker die in een interview in datzelfde blad zegt: "En eetbare bloemen zijn de nieuwe aalbessen. Wat cress erbij en je hoeft niet meer te koken hè? Soms denk ik als ik naar mijn gerecht kijk: zit ik in een flowershow?' Oostindische kers is tot daaraan toe, die is gewoon lekker, pittig, een beetje als radijs, maar verder mogen al die andere ruikers wat mij betreft in een vaas op tafel!
