Noël!

Hij stond langs de kade van Port Vendres, met een klein tafeltje, bezaaid met zeeegels. Met een breed gebaar wees hij waar zijn bootje lag, om de hoek. De indruk van zijn duikbril stond nog in zijn wangen en op zijn slapen. Zijn borsthaar ('t is hier warm, z'n jasje stond open) was geschoren, ik denk om het niet in de rits van zijn duikpak te laten komen, brrr! De egels waren supervers!
We kochten een dozijn, kregen de dertiende gratis en zijn hele levensverhaal op de koop toe. Hij herkende ons als Nederlanders aan ons accent, had zelf in het westland gewerkt en daar goede herinneringen aan zijn feestelijke aankomst, tijdens carnaval, eindigend met een glijpartij op het ijs. Holland op z'n best. Van oorsprong kwam 'ie uit de Provence. Hier kon hij maar moeilijk aarden, omdat hij de mensen niet zo oprecht vond. Of dat door de Catalanen of de Pieds Noirs (kolonisten uit Algerije) kwam, wist 'ie niet.
Het duurde even tot we ons met de beste wensen en veel groeten konden losrukken. De egels spartelen in hun zak in de koelkast. We hebben een speciale schaar om ze open te knippen. Bart houdt er niet van. Des te beter.