We zetten hier nog wel eens een boom op. In de auto, in bed met een kopje koffie, op de bank of aan tafel, dat maakt niet uit. Het zijn kleine dingen die het zaadje planten en....gaan met die banaan. De onderwerpen zijn vaak dicht bij huis, want ik weet gewoon niet genoeg van de Russiche invasie, het achtereinde van Thierry Baudet of de nieuwe vriend van Kim Kardashian om er woorden aan vuil te maken.
Maar in dit geval hadden we het over film, iemands specialiteit hier in huis. En om lekker mee te kunnen lullen, haalde ik daar de keuken bij.
Dus waar kwamen we op uit?
Het is zo gesteld met de filmwereld dat de ene na de andere kaskraker wordt gemaakt, dat wil zeggen het ene na het andere uitgemolken vervolg op...Spiderman, Batman, Star Wars, James Bond, Scream, enz.
Daarnaast worden er filmbladen vol geschreven over de cultfilms die ook nog worden gemaakt, in de marge. De artikelen daarover kietelen Emanuel Kant misschien, maar zijn voor mij over het algemeen onleesbaar door hun wollig taalgebruik. Soms kan ik het nog wel begrijpen, maar blijf ik met m'n ogen rollen. Tjonge jonge, knap hoor.
Nu komen we in onze discussie, de koffie is imnmiddels koud, tot een samenvatting: de filmindustrie begon ooit met hele bijzondere en uitdagende projecten, als speelse honden probeerden regisseurs het genre uit, maar inmiddels is die industie zo plat als een dubbeltje en gaat het, een gedegen nichemarkt daargelaten, om het grote geld. Bovendien is het kijkgedrag veranderd; de bioscoop in de stad heeft plaats gemaakt voor het grote scherm thuis. Er wordt gesteamed in plaats van naar de filmladder gekeken.
We komen de deur niet meer uit.
"Nee," zeg ik vanuit het warme bed, met een nieuw kopje in de hand, "en dat geldt dus ook voor onze culinaire traditie!"
Het restaurant begon als een plek waar je kon restaureren/op adem kon komen. Dit groeide uit tot nu: de nichemarkt met plukjes en toefjes waar recensenten hun filosofie op bot vieren. Daarnaast of ertegenover staan de thuisbezorgmaaltijden en grote successen.
Wat die thuisbezorgers betreft (iedereen snapt dat de kassuccessen voor MacDo, Burger King en KFC zijn), hebben we nu Uitgekookt naast Uber Eats en dito uitbuiters. Er wordt niet meer gekookt en vervolgens gegeten, er wordt gecouchpotatoed en gebinged en is het niet thuis, dan staat de hele goegemeente in de rij bij het gat in de muur voor een 'take away' poke bowl met bubble tea; alle klanten gekleefd aan het telefoonscherm, waarop ondertussen gekeken wordt naar....
Ja, ik word oud.
De foto is van m'n eigen gebakken lucht: een kaassoufflé met daslook.