Scherp, scherper...

Vroeger hadden wij naast shampoo ook een conditioner, Elsève balsam. Die nabehandeling maakte het haar glad en gemakkelijk uit te kammen. Daar was natuurlijk een reclame van, waarin je eerst in close-up een kam door nat haar zag glijden en daarna een blonde dame die zichzelf bijkans knock-out sloeg door haar loodzware gladde haardos met een flinke beweging uit haar gezicht te zwiepen. Ik vond die conditioner zo geweldig dat ik onder de douche net deed alsof ik er zelf reclame voor maakte.
Dat was toen, ik denk wel meer dan 35 jaar geleden. Maar jong geleerd...
Bij mijn laatste bezoek aan Amsterdam ging ik langs bij MOES de messenslijper. Het verhaal wil dat die zaak vroeger van de familie Moes was, maar vrij recent werd overgenomen door niet-familieleden. Bij die overname bleek dat het niet toegestaan was de familienaam te blijven voeren. De nieuwe eigenaren hebben er toen Messen Onderhoud En Slijpen van gemaakt, dus: MOES.
Het is een geweldige zaak, met kundige mensen achter de toonbank en allerhande messen en scharen en aanverwante artikelen in de verkoop - zoals een magneetstrip met een houten kast om messen aan op te hangen, te bestellen in verschillende houtsoorten. Ik bracht er altijd graag mijn messen naar toe om ze te laten slijpen. Ze namen zelfs het roterende kartelmes van de keukenmachine onder handen. Als ik mijn spullen weer op kwam halen, voelde het alsof ik mezelf een enorm cadeau had gegeven; alles zat afzonderlijk verpakt in vetvrij papier en de messen glommen als nieuw.
Maar nu woon ik niet meer in de buurt en heb ik grote moeite hier een goede slijper te vinden - het is vergelijkbaar met het zoeken naar een nieuwe kapper of erger nog, een tandarts: eng, want wat als het niet bevalt? - , dus liep ik bij de laatste gelegenheid even bij mijn vertrouwde zaak naar binnen om te vragen of ze me konden adviseren hoe ik zelf kon slijpen. Ik dacht aan een wetsteen en heb daar ook wel mee geoefend, maar daarbij is het moeilijk de juiste hoek en druk te bepalen. Nee, er bleek een heel goed alternatief te bestaan, een heel simpel apparaatje met twee schuine armpjes die aan de onderkant over elkaar heen vallen en kunnen scharnieren. Daar waar ze langs elkaar lopen zitten aan allebei de delen plaatjes van diamant. Als je je mes nu met de punt naar beneden schuin in die V-vorm duwt en lichte druk geeft als je hem naar je toe haalt, dan wordt het mes, in de originele hoek, geslepen. Als je hetzelfde doet, maar dan met de punt van het mes naar boven gericht, dan wordt het aangezet. Gekartelde messen worden geslepen door ze diagonaal en horizontaal tussen de armen door te halen.

Het klonk als een goede oplossing, dus schafte ik de goedkope versie aan (er is een kunststof (standaard) en een inox (pro) uitvoering). Ik kon niet wachten het uit te proberen en haalde er thuis meteen alle botte messen doorheen. Als extra uitdaging sneed ik zelf het vlees voor steak tartare. En toen kreeg ik de Elsève-aanvechting: ik was zo tevreden dat ik er tijdens het werk in gedachte mijn eigen reclame voor maakte. 'Wat een genot. In een handomdraai worden de botste messen weer vlijmscherp. Heel gemakkelijk te bedienen. Geen gedoe met wegbrengen en weer ophalen bij uw speciaalzaak. Een aanwinst in uw keuken.' Koop zo'n Vulcanus, zou ik zeggen, maar dan wel graag bij MOES.