donderdag 17 januari 2013

Een duivels genoegen

Niet ver hier vandaan ligt de Col de Banyuls, vrijwel aan het begin (of eind) van de Pyreneeën. Deze col is tevens een grensovergang tussen Frankrijk en Spanje en was in 1939 een belangrijk oversteekpunt bij de Retirada, toen in ongeveer tien dagen tijd (hartje winter) circa 500.000 Spaanse vluchtelingen de grens over trokken op zoek naar een veilig onderkomen (om na de burgeroorlog en val van de republiek vervolgens in de Tweede Wereldoorlog verzeild te raken). We rijden vaak over deze col, omdat 'ie niet heel hoog is en een goede verbinding naar Roses, Cadaques etc. vormt. Toen we er afgelopen week weer reden, viel me de ontluikende en al her en der bloeiende mimosa op en moest ik denken aan dat eiergerecht met door een zeef gewreven dooiers. Het duurde even voor ik, in mezelf grinnekend, op de naam kwam: 'oeufs mimosa'. Het gekke is dat diezelfde eieren - de hard gekookte dooier door een zeef gewreven wordt en vermengd met mayonaise en een likje mosterd - in het Engels 'deviled eggs' heten. Een benaming die ik niet meteen kon herleiden, maar die misschien wel meer vrijheid biedt, want het eindresultaat hoeft niet op die uitbundige gele bloesem te lijken. Je hebt ook nog Russisch ei, wat niet op dat ei zelf slaat, maar op de macedoine die erbij gaat en die ook wel Russische salade wordt genoemd. Maar er is nog een Russische link met die eieren, want op zoek naar de achtergrond van 'deviled' blijkt die te slaan op een kruidingstechniek (deviling) waarvan de oorsprong in Engeland lijkt te liggen en is overgewaaid door een Engelsman (Underwood) die een bedrijfje startte in Russia Warf, Boston. De term 'deviled' wordt gebruikt als het gaat om het kruiden met een kick (mosterd, cayenne peper etc.).En dat de duivel met hitte wordt geassocieerd wisten we natuurlijk al heel lang.
Overigens ligt hier in de bergen een restaurantje waar ze ook gevulde eieren serveren, maar dan met een flinke hoeveelheid aioli. Als je daar een halve van hebt gegeten, kun je geen pap meer zeggen. En dat is dan nog maar het begin. De waardin komt daarna nog met een stoofschotel, grillschotel, kaas en dessert. Het genoegen dat zij schept in dat volproppen heeft eigenlijk ook wel iets duivels.

Geen opmerkingen: