Mise en place (laksa)

Bij slecht weer is het geen straf om lang in de keuken te staan. Wat zeg ik, dat is eigenlijk nooit een straf en als er geen enkele reden is om lekker naar buiten te gaan, heb ik al snel de neiging om mezelf daar zo lang mogelijk bezig te houden. Maar niet iedereen denkt er zo over. Veel mensen menen bovendien dat je, bij het koken voor een groot gezelschap, ook meteen heel veel tijd kwijt bent en nog met een schort voor in de keuken staat, terwijl de gasten ontspannen met een drankje in de hand aan tafel schuiven.
Maar met een beetje planning en een goede mise-en-place, kom je een heel eind. Zo maakte ik een soep, geïnspireerd op een laksa: pittige noedelsoep uit Maleisië en/of Singapore. Ik had nog een kruidenpakket van de toko in de vriezer liggen met daarin citroenblad en -gras, laos, gember en rode peper. Daarvan trok ik een bouillon, samen met de aangebakken en met een scheutje sherry afgebluste schillen van vers gepelde garnalen. Die garnalen bakte ik even aan = gaar. Ik maakte viskoekjes met koolvisblokken (diepvries), groene currypasta, ei en bloem en sneed champignons en komkommer in schijfjes en reepjes. De mihoen welde ik in wat heet water, liet ik uitlekken en mengde ik met wat olie, tegen het verkleven in ruststand. Na het zeven van de bouillon, bracht ik die op smaak met kokosmelk en wat satésauspoeder. Dat laatste lag nog in de kast. 't Is een vreemd goedje dat ik hier in een toko kocht. Vreemd, omdat het als hoofdingrediënt gemalen Spaanse peper heeft, in plaats van pinda. Maar het zorgde wel voor wat pep en een beetje binding. Je kunt wat pindakaas toevoegen. Ik deed er ook nog een paar druppels vissaus in. Ach je kent het wel, het stadium van: een beetje van dit....tot je een lepeltje proeft (warm! want anders krijg je nog geen goed indruk), je voorstelt hoe alle andere ingrediënten de smaak zullen beïnvloeden (eventueel afzwakken) en toen was ik er. De schort kon af, tot nader order.

Vervolgens had ik, vlak voor het eten, alles bij elkaar kunnen voegen in een grote pan en het alleen maar hoeven doorverwarmen. Maar het eerlijk verdelen van garnalen etc. is dan wel een probleem. Beter is het om garnalen en viskoekjes (eventueel geportioneerd) voor te verwarmen in de oven, de champignons aan de soep toe te voegen en de mihoen en komkommer vast over soepborden te verdelen. Als ook de bouillon dan goed doorgewarmd is, kun je het verder afmaken en vervolgens wel zo snel mogelijk serveren. Garneren met verse koriander en wat lenteui is aan te raden. Maar laat vooral de fantasie de vrije loop. Er kan kip in, of ei of taugé of tofu of wat krab, gebakken ui enzovoort enzovoort. En dan was dit nog ingewikkeld, omdat het buiten regende.