zondag 26 februari 2012

Geen toost maar toast

Er zijn veel vrienden jarig, rond deze tijd, dus brengen we nogal eens een toost uit. En als er geen verjaardag te vieren is, dan wel een herinnering van sterfdag of iets anders. Zo herdachten we vorige week het overlijden van mijn schoonvader, alweer drie jaar geleden. Hij hield wel van een hapje ("Oh, nou vergeet ik te proeven" kon hij zeggen en nog een gebakje pakken) en van een drankje, waaronder vooral gin tonic. Ik ben geen zoetekauw, dus zal niet zo gauw naar een gebakje grijpen, maar een gin tonic daarentegen...Dus bestelden we voorafgaand aan de lunch in een Spaanse restaurant met zicht op zee (oogverblindend blauw, echt waar!) zo'n aperitief. Het duurde zo lang dat ik dacht dat we vergeten waren, maar toen hoorde ik achter me het ijs in het glas rinkelen en verscheen de ober met twee grote glazen bokalen. Behalve met ijs, zat er een schijfje limoen in het glas, dat daarmee ook was ingesmeerd. Op de rand balanceerde een stukje schil. Aan tafel werd de gin erbij geschonken en vervolgens de tonic. Ferran Adria, die van het gesloten over de top restaurant El Bulli, heeft wat dat betreft een trend gezet en ervoor gezorgd dat Gordons en Schweppes passé zijn verklaard. Het is nu Seagrams en Fever Tree en dat kregen we dan ook (we zaten per slot vrijwel om de hoek van de meester). De finishing touch van de met limoen ingewreven glasrand, bleek een vondst, net zo hebbelijk als het zoutrandje bij de margarita. Maar tot zover de toost.
Gisteren maakte ik toast en die lukte aardig. Daarvoor nam ik 130 gram bloem (niet zelfrijzend!), snufje zout, snufje suiker, lepeltje maanzaad, lepeltje mosterdzaad, 30 gram boter, en 75 ml melk. De bloem met suiker en zout ging, gezeefd, in een kom, daarbij eerst de zaadjes en vervolgens in het midden de (koude) boter en (koude) melk. Dat werd goed gekneed. Ik gebruikte een latex handschoentje tegen plakken en restjes onder de nagels. Ik liet het deeg even rusten, om het vervolgens uit te rollen tot een plak van ongeveer 2 mm dik. Daaruit stak ik met een rondje van ø 45 mm circa 40 toastjes die ik op een bakblik, bekleed met bakpapier, in een op 180 graden voorverwarmde oven bakte in 15 minuten. Omdat de oven hier kuren heeft, kan die baktijd aanpassing behoeven, dus, hou het in de gaten; de toastjes moeten natuurlijk en mooie lichtbruine keur krijgen. Een enkele bolde iets op en sommige bleven niet plat, maar al met al zagen ze er prima uit. Na bakken moeten ze wel afkoelen en knapperig worden. Als je niet van die zaadjes houdt, die toch maar in je holle kies blijven zeuren, dan kun je je natuurlijk met van alles uitleven (raz el hanout, bieslook, geraspte kaas enzovoort).
En nu dacht ik: zo'n toastje belegd met een klein beetje cream cheese en dan een schilfertje gerookte zalm en dat dan bij zo'n gin tonic (natuurlijk met die 'twist' van limoen - zo heet dat echt). Dat is nog eens een toost!
Proost.

5 opmerkingen:

Anoniem zei

Mooi Catrien,
Memories. En ook deze echte John's: 'Het hoeft niet lekker te zijn als het maar veel is' of 'Gatverdamme wat lekker!'
xx Tom

catrien zei

Of: 'Wat ben ik toch mooi, wat ben ik toch sympathiek!'

fir zei

Ik krijg er dorst van

Anoniem zei

Beefeater con tonica..en idd het randje met limoen of citroen,maaaaar hier in den grijze smaakt het niet..heeft zon nodig!Yolo

Rob Becker zei

Werp een dun schijfje komkommer in je G&T; wordt de smaak bijna die van oester.
Geen grap.
(En alleen de schil, niet het sap of vlees van de limoen.)
Overigens naar verluid bedacht in Aponiente, ietwat moleculair (maar niet teveel) kokend hip restaurant in El Puerto bij Cádiz, destijds pioniers van de streek en niet onopgemerkt gebleven door Ferran en Albert Adrià die de kennis gebruikten voor hun nieuwe C&T bar 41º in Barcelona.
Veel te goed verhaal om op feiten te checken;)