Intense smaken

We hebben Fir op bezoek, dus eten en drinken we lekker. Vandaag lunchten we bij Las Illas in Hostal des Trabucayes, waar de bouwvakkers aan de keukentafel aten, maar voor ons de hele eetzaal werd 'ontsloten'. Gelukkig brandde er een straalkachel, want ik had niet graag gezien dat een vonkje van open vuur de uitbundige kerstdecoratie had ontstoken. Bart en Fir hadden als tussengerecht een forel, prachtig roze en mooi sappig. Lam en eendenborst waren intens van smaak. De kaas stelde niet veel voor.
Gisteren kochten we op de (Marokkaanse) markt op Place Cassanyes in Perpignan een grote (butagas) brander met grillplaat/planxa en later een dikke côte de boeuf om erop te grillen. Bij de bereiding stond de hele keuken blauw, maar de smaak was er niet minder om.
Eergisteren zijn we langs de visafslag in Port Vendres gereden en hebben we tellines, palourdes (prachtig getekend) en 3 violets of zeevijgen meegenomen. Die laatste waren voor Bart en Fir een mysterie. Ik heb er ooit eentje op een fruit de mer in Sète gekregen. We hebben de 'verrotte aardappels' want zo zien ze en van buiten uit, opengesneden en uitgesneden/uitgelepeld. Van binnen zijn violets fel geel. Ze smaken naar "een zee-egel op steroïde" zoals Fir het omschrijft. De jodium, waar ze vol mee zitten, proef je heel duidelijk. Niks mee doen verder, alleen maar van genieten. De smaak is intens en blijft lang hangen. De zee-egels aten we al eerder, eigenlijk is het seizoen nog niet begonnen, ze zijn dus nog aan de kleine kant, maar ik kon niet wachten. Mmmmm!